Een aantal keren in de Librije mogen eten. In het mooie oude gebouw en de nieuwe in het hotel. Mijn vragen aan Jonnie zijn:
- Waar haal je elke keer weer inspiratie vandaan om meerdere keren per jaar met een nieuw menu te komen? Het lijkt me dat je toch vast zit aan een aantal ingredienten die mensen nu eenmaal verwachten.
- Hoe ga je om met alle eet 'beperkingen' die mensen hebben (wat tegenwoordig vaker voorkomt en verder uiteenlopend lijkt dan vroeger), zonder in te leveren op de creativiteit en kwaliteit van je gerechten?
In 1997 toen mijn ouders 35 jaar getrouwd waren gingen we uit eten met het hele gezin bij de Librije. Onze dochter van toen 4 maanden oud namen we mee. Ze kon ergens in een lege ruimte staan bij het restaurant(babyfoon ingeschakeld). Toen mijn vrouw aan het eind van de avond onze dochter daar ging voeden en wij daar zaten kwam een man bij ons zitten. Dat was Jonnie Boer (dat wist ik toen niet, later herkende ik hem, toen hij wat meer bekend werd) hij vertelde dat die ruimte er net bij was gekocht en dat het restaurant uitgebreid zou worden. Het leek of hij uit de keuken kwam. Ik vond het het een hele aardige man en we hebben gezellig gepraat over zijn plannen. Het eten was die avond ook perfect.
Mijn vraag: Staat Jonnie Boer nog steeds in de keuken 's-avonds, en kan hij nog steeds zo relaxt praten aan het einde van de avond?
Als je WhatsApp gebruikt op een Samsung Android: boven het toetstenbord links zit een microfoontje met transcribeerfunctie. Zit er al een tijdje geloof ik, ik kwam er zelf pas vorige maand achter. Is helaas alleen handig als de audiobericht-opnemer er aan denkt; als audiobericht-ontvanger heb je er helaas niets aan. (Ik had laatst bijna tien minuten van een moeder van een klasgenootje van mijn kind. Had in drie regels tekst samengevat kunnen worden. Zucht.)
Wat zouden ze het meest missen qua kwaliteit als de ander er niet zou zijn. Stelling van mij: shared leadership m/v brengt veel vrijheid, playfulness en creativiteit.
Qua Johnny & Therese: ik kan mij voorstellen dat in hun jonge jaren ze nog geen cent te makken hadden. Gingen zij in hun jonge haren uit eten in Sterre restaurants en hoe pakten ze dat financieel dan aan?
Pfauth is de enige zelfhulpdenker in Nederland die ik serieus neem.
Een aantal keren in de Librije mogen eten. In het mooie oude gebouw en de nieuwe in het hotel. Mijn vragen aan Jonnie zijn:
- Waar haal je elke keer weer inspiratie vandaan om meerdere keren per jaar met een nieuw menu te komen? Het lijkt me dat je toch vast zit aan een aantal ingredienten die mensen nu eenmaal verwachten.
- Hoe ga je om met alle eet 'beperkingen' die mensen hebben (wat tegenwoordig vaker voorkomt en verder uiteenlopend lijkt dan vroeger), zonder in te leveren op de creativiteit en kwaliteit van je gerechten?
In 1997 toen mijn ouders 35 jaar getrouwd waren gingen we uit eten met het hele gezin bij de Librije. Onze dochter van toen 4 maanden oud namen we mee. Ze kon ergens in een lege ruimte staan bij het restaurant(babyfoon ingeschakeld). Toen mijn vrouw aan het eind van de avond onze dochter daar ging voeden en wij daar zaten kwam een man bij ons zitten. Dat was Jonnie Boer (dat wist ik toen niet, later herkende ik hem, toen hij wat meer bekend werd) hij vertelde dat die ruimte er net bij was gekocht en dat het restaurant uitgebreid zou worden. Het leek of hij uit de keuken kwam. Ik vond het het een hele aardige man en we hebben gezellig gepraat over zijn plannen. Het eten was die avond ook perfect.
Mijn vraag: Staat Jonnie Boer nog steeds in de keuken 's-avonds, en kan hij nog steeds zo relaxt praten aan het einde van de avond?
Guido
Als je WhatsApp gebruikt op een Samsung Android: boven het toetstenbord links zit een microfoontje met transcribeerfunctie. Zit er al een tijdje geloof ik, ik kwam er zelf pas vorige maand achter. Is helaas alleen handig als de audiobericht-opnemer er aan denkt; als audiobericht-ontvanger heb je er helaas niets aan. (Ik had laatst bijna tien minuten van een moeder van een klasgenootje van mijn kind. Had in drie regels tekst samengevat kunnen worden. Zucht.)
Wat zouden ze het meest missen qua kwaliteit als de ander er niet zou zijn. Stelling van mij: shared leadership m/v brengt veel vrijheid, playfulness en creativiteit.
Qua Johnny & Therese: ik kan mij voorstellen dat in hun jonge jaren ze nog geen cent te makken hadden. Gingen zij in hun jonge haren uit eten in Sterre restaurants en hoe pakten ze dat financieel dan aan?
Leuk! Ga ik vragen